Shih tzu – wszystko o rasie [okiem właściciela]

Shih tzu to jedna z najpopularniejszych ras. Nie tylko w Polsce, ale i w wielu innych krajach zachodnich. Zanim zdobyła nasze serca, była uwielbiana we Wschodniej Azji, gdzie ma bogatą i ciekawą historię.

Pod przepiękną, bujną szatą shih tzu skrywa się mocna budowa, dzięki której te psy dobrze radzą sobie nawet w zawodach agility. Za dużymi, ciemnymi, nie znoszącymi odmowy oczami kryje się z kolei niespotykana przebiegłość.

Decydując się na shih tzu musisz wiedzieć, że w genach ma setki lat rozpieszczania przez cesarzy i ich rodziny. Czy jesteś gotów dać mu wszystko, czego chce?

Historia rasy shih tzu

Według American Kennel Klub historia rasy shih tzu sięga co najmniej tysiąca lat wstecz. Przynajmniej z tych czasów posiadamy dokumentację. „Krótkie kwadratowe psy” miały jednak istnieć w Chinach już w 1000 roku p.n.e.

Rasa ma swoje korzenie w Tybecie. Uważa się, że ten suwerenny do lat pięćdziesiątych XX wieku kraj wysyłał lhasa apso chińskiej rodzinie królewskiej w formie podarunków. Na chińskim dworze krzyżowano je z równie starą chińsko-tybetańską rasą – pekińczykami. Powstała w ten sposób jedna z najpiękniejszych i najbardziej czułych ras została nazwana „shih tzu”, co można tłumaczyć jako „mały lew”.

Nazwa nawiązuje prawdopodobnie do tybetańskiego buddyjskiego boga nauki. Według legendy miał on podróżować z małym lwem, który potrafił przekształcać się w pełnowymiarowego lwa. Shih tzu bywały też nazywane też pieskami-chryzantemami, bo włosy na ich pyszczkach rosną we wszystkich kierunkach.

W 1908 roku, kiedy umarła cesarzowa Tzu Hsi, zdobycie shih tzu stało się prawie niemożliwe. To ona nadzorowała jedną z najpopularniejszych na świecie hodowli rasy, a w momencie jej śmierci uchowało się zaledwie 14 psów (7 samców i 7 samic). Według AKC, pozostali na początku XX wieku przedstawiciele zostali wykorzystani do odbudowania rasy. Można więc powiedzieć, że każdy z żyjących dzisiaj shih tzu jest poniekąd potomkiem któregoś z nich.

Za rozpowszechnienie rasy na terenie Europy są odpowiedzialni Anglicy. Kiedy w latach 30. XX wieku ukryta dotychczas za murami pałacu rasa została ujawniona światu, to właśnie w Anglii i Pekinie powstały kluby hodowców. Pod koniec lat 40. i 50. amerykańscy żołnierze przewieźli ze sobą shih tzu do Stanów Zjednoczonych.

Jaki charakter ma shih tzu?

Shih tzu było zwierzęciem pałacowym przez większość dynastii Ming i długi czas później. Jako właścicielka psa tej rasy muszę przyznać, że wydaje się to wiele tłumaczyć. Te psy kochają wygodne łóżeczka, miękkie poduszki, kocyki, a najlepiej pościel. Bywają też naprawdę leniwe – mogą przesypiać znaczną większość dnia, a w brzydką pogodę nie wyciągniesz ich na spacer wołami.

Z drugiej strony potrafią być żywe, bystre i zadziorne. Moja Bonnie uwielbia się bawić – ma swój czas wczesnym wieczorem, kiedy przychodzi z jakąś zabawką i domaga się uwagi. Jeszcze większe znaczenie zdaje się mieć dla niej zabawa z kolegami na podwórku. Mimo krępej postury zawsze daje z siebie wszystko – czy to w ganianego z mini chartem czy w zapasach z większymi od siebie psami. Jak ma mniejsze szanse (a praktycznie zawsze ma) to nadrabia sprytem – skraca drogę czy podgryza łapy.

Choć mówi się, że ta rasa nie wymaga dużo ruchu, shih tzu – jak każdy pies – potrzebuje 3-4 spacerów dziennie, podczas których może wąchać i spotykać inne zwierzęta. Ważne też, żeby co jakiś czas poznawać nowe miejsca. Może i nie trzeba z nim regularnie biegać, ale należy dbać o to, żeby był w dobrej formie. Mamy plagę nadwagi, którą zwala się na sterylizację, ale prawda jest taka, że większość psów ma po prostu za mało aktywności. Przy utrzymującej się długo niepogodzie, u shih tzu łatwo o nadwagę, która z kolei prowadzi do innych przykrych stanów chorobowych. Zaniedbanie potrzeb emocjonalnych (niedostarczanie nowych bodźców, możliwości uczenia się, zabawy) będzie z kolei skutkowało problemami behawioralnymi (sikaniem w domu, apatią).

Shih tzu to jednocześnie bardzo przyjazne zwierzęta. Z mojego doświadczenia wynika, że dzielą się na takie, które kochają inne pieski i takie, które wolą obchodzić je szerokim łukiem, za to są bardzo miłe dla wszystkich ludzi. Prawdopodobnie sporo zależy od wczesnej socjalizacji.

Warto wiedzieć, że mają w genach pewną skłonność do lękliwości. Bardzo ważne jest, żeby od małego zapoznawać je z różnorodnymi ludźmi, zwierzętami, obiektami i dźwiękami, a co jeszcze ważniejsze – jak najszybciej nauczyć je zostawać same w domu. Lęk separacyjny to poważny problem.

Jako psy bardzo towarzyskie i szczególnie łakome, shih tzu chętnie współpracują i uczą się nowych rzeczy. Warto wykorzystać to do wypracowania pożądanych zachowań, które będą w stanie uchronić je przed niebezpieczeństwami, a zarazem wytyczą im jasne granice funkcjonowania w domu. Każdy pies potrzebuje klarownych informacji o tym co może, a czego nie, żeby czuć się stabilnie i bezpiecznie.

Ile żyje shih tzu?

Długość życia psa tej rasy wynosi od 10 do 18 lat.

Najdłużej żyjące shih tzu – Smokey z Florydy – na rok 2009 miał 23 lata. Jak na swój wiek wyjątkowo lubił długie spacery, choć potrzebował potem około 15 godzin, żeby odzyskać energię. Wiemy też, że lubił przebywać w Home Depot i oglądać narzędzia budowlane – właściciel zabierał go tam ze sobą przed swoją rozmową kwalifikacyjną.

Znamy też przypadek Teddiego z Phoenix, który miał ponad 19 lat. Właściciele bardzo dobrze się nim opiekowali, dzięki czemu praktycznie nie chorował. Dodatkowo, z uwagi na fakt, że w młodości regularnie był poddawany zabiegom czyszczenia zębów, miał bardzo zdrowe zęby nawet na stare lata.

Co możemy zrobić, żeby wydłużyć życie swojego shih tzu? Podawać mu dobrą, zbilansowaną karmę, dbać o dobrą formę, skrupulatnie dbać o uzębienie (szczególnie, że shih tzu mają tendencję do odkładania kamienia), zapewniać odpowiednią dawkę zabawy i stymulacji każdego dnia oraz dbać o profilaktykę zdrowotną.

Kiedy shih tzu jest dorosły?

Mając około 8-10 miesięcy shih tzu może osiągnąć już rozmiary docelowe, jednak dopiero po ukończeniu 10-12 miesięcy osiąga dojrzałość.

Kiedy można zacząć podawać shih tzu karmę dla dorosłych psów? Nie wcześniej niż po ukończeniu 10 miesięcy, a dla bezpieczeństwa najlepiej po upływie 12 miesięcy.

Warto brać pod uwagę takie czynniki jak to, czy nasz pupil nie ma nadwagi, ale też nie należy przestawiać psa na karmę dla dorosłych zbyt szybko. Choćby z uwagi na fakt, że stosunek wapnia do fosforu w karmach dla szczeniaków bywa inny niż w karmach dla psów, które nie są już w fazie wzrostu.

Częste choroby shih-tzu

Shih tzu, jak każda rasa, ma pewne genetyczne skłonności do różnych chorób. Najczęstsze z nich dotyczą oczu, ale zdarzają się też problemy z układem oddechowym czy moczowym.

Z uwagi na predyspozycję do odkładania się kamienia nazębnego, należy jak najszybciej wypracować z psem szczotkowanie zębów i regularnie kontrolować stan uzębienia u weterynarza (najlepiej co pół roku). Żaden pies tego nie lubi, ale da się to wypracować, szczególnie z pomocą przekąsek i smacznej pasty (Zymodent)

Nie zaszkodzi też od małego uczyć shih tzu przemywania okolic oczu. W wewnętrznych kącikach często zbierają się łzy, które wraz z zanieczyszczeniami mogą wywoływać zapalenia skóry albo spojówek. Decydując się na tą rasę, trzeba liczyć się z regularnymi wizytami u groomera, który nie tylko ostrzyże psa, ale i oczyści okolice oczu oraz uszu.

U tej rasy dość często borykamy się też z alergiami pokarmowymi i środowiskowymi, dlatego nierzadko zdarza się, że dietę musimy opracowywać na bazie karm hipoalergicznych albo po prostu bez wybranego białka – z drobiu czy jagnięciny.

Choroby oczu u psa shih tzu

Z uwagi na swoją specyficzną budowę oczu, shih tzu mogą mieć tendencję do zapalenia spojówek, owrzodzenia rogówki czy nadmiernego łzawienia.

Wszelkie nieprawidłowości powinny być konsultowane ze okulistą weterynaryjnym, bo u tej rasy częściej diagnozuje się zespół suchego oka, dwurzędowość rzęs, rzęsy ektopowe, jaskrę, zaćmę, zanik siatkówki czy entropium powiek.

Kamica moczowa

Dość powszechne u shih tzu są zaburzenia oddawania moczu, takie jak: częstomocz, bezmocz, skąpomocz czy kropelkowanie, które mogą być objawem kamicy moczowej (kamieni struwitowych albo szczawianowo-wapniowych).

Żeby obniżyć ryzyko zapalenia pęcherza i powstawania kamieni, można zadbać o niski poziom sodu w diecie i stosować suplementy (np. z dzikiej róży). Ważne są też regularne spacery w ciągu dnia (które pomagają utrzymać prawidłowy poziom ph w pęcherzu) i dbałość o ogólną odporność.

Problemy z układem oddechowym i stawami

Przy shih tzu warto też być szczególnie wyczulonym na problemy oddechowe – wszelkie duszności trzeba od razu skonsultować z weterynarzem, bo może okazać się, że nasz pupil choruje na syndrom ras brachycefalicznych.

Podobnie choroby ortopedyczne mogą budzić nasze obawy. Dysplazja stawów biodrowych i łokciowych, jak i martwica głowy kości udowej, choroba krążków miedzykręgowych czy zwichnięcie rzepki bywają wymieniane jako przypadłości, do których rasa ma większą tendencję niż inne psy.

Jak pielęgnować shih tzu?

Shih tzu mogą mieć różnorodne umaszczenie. Najczęściej widzi się biało-beżowe, ale spotkamy i biało-czarne, czarne, brązowe, złotawe czy szare osobniki. To, czy będzie miało długą czy krótką szatę zależy od właściciela. Moim zdaniem psu jest znacznie wygodniej jak jest ostrzyżony stosunkowo krótko – od 10 do 16 mm, zależnie od pory roku. Wygląda też znacznie bardziej słodko.

Prawidłowa pielęgnacja shih tzu jest wymagająca. Nie warto oszczędzać na szamponach i odżywkach, a moim zdaniem najlepiej pogodzić się z wydatkiem na groomera co 1-1,5 miesiąca. Dobry groomer nie zadba nie tylko o strzyżenie według wzorca rasy i dopasowanie kosmetyków, ale przede wszystkim będzie miał na względzie wszelkie najistotniejsze aspekty pielęgnacji – czyszczenie oczu czy uszu, które – jeśli będą zaniedbywane – będą generowały stany zapalne.

Jak pielęgnować shih tzu w domu? To zależy od tego, czy wybraliśmy dla niego długi czy krótki włos. Przy pierwszej opcji czeka nas codzienne wyczesywanie – nie tylko okrywy, ale i wąsów oraz upinanie włosów, żeby nie podrażniały oczu. W wersji krótkiej jest zdecydowanie łatwiej, choć w zimie zadarty ogon i brzuszek zapuszczony na trochę dłużej potrafią się nieźle sfilcować o kurtkę, jeśli się ich regularnie nie czesze.

Czy shih tzu gubi sierść?

W moim mieszkaniu jest chyba mniej psich włosów niż moich. Prócz tego, że shih tzu nie gubi sierści na co dzień, w przypadku tej rasy można zapomnieć o linieniu, które standardowo odbywa się u psów dwa razy w roku.

W związku z brakiem jako takiej wymiany sierści na zimową, naszym zadaniem jest zadbać, żeby psu było ciepło. Zimą włos powinien być dłuższy, a w przypadku temperatur poniżej 5 stopni Celsjusza, (niezależnie od długości włosa) musimy założyć shih tzu kurtkę.

Wszystkie psy małych ras zużywają więcej energii na utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Shih tzu dodatkowo nie posiadają podszerstka ani rezerw tkanki tłuszczowej, które mogłyby chronić je przed deszczem, śniegiem i chłodem. Zimowa kurtka czy inne ubranko sprawi, że pies nie będzie czuł dyskomfortu i nie będzie doświadczał spadków odporności.

Bonnie w kurtce Hurtta Expedition rozmiar 30XL

Ubranka dla shih tzu na zimę

Ubranka dla shih tzu na zimę to nie (tylko) fanaberia właścicieli. To przede wszystkim ochrona przed zimnem i warunkami atmosferycznymi. Każde shih tzu powinno mieć swoją zimową kurtkę.

Chociaż przyjmuje się, że powinniśmy zakładać ją, kiedy temperatura spada poniżej 5 stopni, w przypadku psów starszych albo z rzadszym włosiem bywa, że warto założyć ją i przy wyższych temperaturach.

Po czym poznać, że psu zimno? Może podnosić łapy do góry, trząść się i nie chcieć iść dalej.

Jeśli chodzi o porządne kurtki, po trzech latach użytkowania mogę polecić markę Puppia (gruba ma model Mountaineer II). Nie tylko za jakość wykonania, ale i sensowne rozwiązania – szczególnie w postaci wbudowanych szelek i zamka na grzbiecie. To naprawdę jedna z wygodniejszych opcji – zakłada się ją bardzo łatwo, a i pies ją akceptuje, więc musi być dość wygodna.

Coraz bardziej przekonuję się jednak do bardziej zabudowanych kurtek, czyli takich, które chociaż trochę chronią nerki. Takie ubranka ma na przykład Rukka. Wersje Warmup i Stormy mają podszewkę z polaru i są wodoodporne, a Comfy Pile jest tylko z polaru.

Podobny krój ma zimowa Hurtta Expedition i kurtki marki Pomppa, które można nie za drogo kupić na Groomershopie. Nie jestem jednak zwolenniczką obroży, a jeszcze nie znalazłam sensownego sposobu jak używać szelek przy takim wdzianku. Hurtta Expedition jest o tyle fajna, że ma wbudowane szelki (w mniejszych rozmiarach) albo otwór na szelki (w większych rozmiarach).

Jakie szelki dla shih tzu?

To, że dla shih tzu wybieramy szelki nie podlega żadnej dyskusji. Decydujemy się na rasę psów krótkoczaszkowych. Z uwagi na specyficzną budowę, te psy mogą mieć problemy oddechowe i problemy z dusznościami.

Obroża, nawet i u psów innych ras oraz kundelków, w momencie szarpania powoduje ucisk na przełyk, żuchwę, tchawicę, węzły chłonne i tarczycę. Psy prowadzane w obrożach często wykazują objawy urazu tchawicy, które obejmują chrapanie i kaszel. Nadmierne używanie obroży może prowadzić też do uszkodzeń przełyku, tkanek szyi, a w skrajnych przypadkach i do wypadnięcia gałek ocznych. To nie żadne mity, a badania Andersa Hallgrena – jednego z pierwszych na świecie psich behawiorystów.

Wysoce nierozsądnym (jeśli nie barbarzyńskim), byłoby szarpać się w obroży z psem, który ma genetycznie zwiększone ryzyko wypadnięcia gałek ocznych. A szarpania czasem nie da się uniknąć – pies jest w stanie na przykład biec pod rower za kotem i musimy mieć możliwość bezpiecznie go zatrzymać. Oczywiście są psy perfekcyjnie posłuszne, ale osobiście nie znam żadnego takiego rasy shih tzu.

Przy okazji warto załatwić kwestię najpowszechniejszego tłumaczenia pod tytułem „pies ciągnie”. Otóż pies ciągnie, jeśli przynosi mu to korzyści, czyli dzięki temu porusza się naprzód (szybciej). Jeśli w momencie szarpania będziemy się zatrzymywali albo wręcz cofali, pies naprawdę szybko połapie się, że to się nie opłaca. A jeśli się nie połapie, są szelki typu easy walk, które służą (tylko) do nauki kulturalnego chodzenia na smyczy.

Więc jakie szelki wybrać? Im porządniejsze, tym bezpieczniej. Szczególnie, jeśli będziemy z nich korzystać też w samochodzie. Jest sporo fajnych polskich marek, które szyją szelki z sercem. Bonnie ma swoje z wrocławskiej pracowni Dog Ahead. Szelki mają praktyczne rączki (do wygodnego złapania psa w razie przypału), odblaski na szwach, podszycie z miękkiego neoprenu i dodatkowy przedni zaczep do przepięcia jako szelki easy walk.

Czytaj więcej: Wyprawka dla szczeniaka – co kupić? Lista produktów

Legowisko dla shih tzu – jaki rozmiar wybrać?

Nie wszyscy właściciele psów zdają sobie sprawę, jak ważny jest wybór legowiska. Wygodne łóżko jest tak samo istotne dla psa, jak dla nas. Komfortowe posłanie będzie umożliwiało wygodne wyciągnięcie łap, jak i utrzymanie prawidłowej temperatury ciała. Mocny sen przekłada się z kolei na zdrowie – zarówno fizyczne, jak i emocjonalne.

Nie za miękkie i nie za twarde, a dodatkowo najlepiej dwustronne – z miłym, puszystym materiałem na zimę i oddychającym na lato – takie legowisko najpewniej wybrałby Twój pies, gdyby mógł wybierać. W przypadku shih tzu warto dodatkowo uwzględnić jakąś podpórkę na pyszczek.

Jaki rozmiar posłania wybrać? Warto zmierzyć pieska przy łapach wyciągniętych wzdłuż i dodać kilka centymetrów. Łóżeczko mierzące 80 cm długości (bez osłony zewnętrznej) powinno być ok nawet dla trochę większego shih tzu. Dlatego w wyprawkach dla szczeniaków małych ras polecałam takie legowiska jak Kingdog czy Dogctor Sleep Rabbit. Wiadomo, że im droższe, tym dłuższa trwałość i lepszej jakości wypełnienie.

Żywienie shih tzu – jaka karma?

Żywieniu psów małych ras poświęciłam osobny post. Najważniejsze, żeby mieć świadomość, że shih tzu – tak jak i inne psy niewielkich rozmiarów – zużywają więcej energii na utrzymanie właściwej temperatury ciała. Dlatego ich karma powinna być bardziej kaloryczna (ok 3,7-4,3 kcal/g). Dodatkowo, ze względu na szybki metabolizm jedzenie powinno być im dostarczane częściej, w małych porcjach.

Specjaliści określili nawet dość precyzyjnie skład analityczny karm dla małych ras – zalecana zawartość białka to 26-28%, z kolei zawartość tłuszczu powinna mieścić się w przedziale 14-18% (przy braku stwierdzonych problemów z układem pokarmowym).

Jak w przypadku każdego psa, istotna jest jakość białka – w karmie powinno być jak najwięcej mięsa, bo to właśnie ono jest najlepiej przyswajalne dla psa. Dodatkowo, z myślą o zdrowej skórze i idącą za nią odpornością, warto zadbać o zawartość Omega 3.

Choć najlepsze z punktu widzenia bilansu czy składu karmy często nie uwzględniają tendencji do alergii czy mniejszych granulek, da się znaleźć dobrą suchą karmę dla shih tzu, jak i karmę mokrą.

Pośród karm suchych z małymi granulkami i bez kurczaka, warto uwzględnić przede wszystkim Carnilove Small Breed Ostrich (69% składników mięsnych), Perro z kaczką i batatami czy Alleva Natural Mini Jagnięcina i dynia (jeśli nasz pupil nie ma alergii na jagnięcinę).

Przy karmach mokrych trudniej dopasować odpowiednią kaloryczność. Zaletą puszek jest jednak fakt, że oferują one mniej przetworzone składniki – w głównej mierze mięsne, z dodatkiem warzyw. Jeżeli pies dobrze toleruje karmę mokrą, na rynku jest naprawdę sporo fajnych produktów, które możemy mu zaoferować.

Kurczaka nie zawierają takie karmy mokre jak: Pokusa Jeleń z żurawiną (jak i wersja z kaczką i gruszką oraz wersja z bażantem i śliwką), Terra Canis Konina z topinamburem z serii Hypoallergen, Real Nature Wilderness Mini Kaczka Z Krewetkami czy Alpha Spirit z królikiem i bananem. Wszystkie z wymienionych karm zawierają zarówno mięso, jak i podroby, co zapewnia odpowiedni bilans aminokwasów.

Sprawdź: Ranking najlepszych karm dla psów małych ras – TOP 10

Dobra karma dla szczeniaka shih tzu

Dobra karma dla szczeniaka shih tzu powinna spełniać kilka kryteriów. Energetyczność karmy powinna wynosić 4,5 kcal/g, a zawartość białka nie powinna przekraczać 32%, a najlepiej 30%. Jedną z najważniejszych kwestii przy wyborze karmy dla juniora jest też stosunek wapnia do fosforu, który powinien mieścić się w przedziale 1,6-1,8:1. Jeśli dodatkowo chcemy, żeby karma była pozbawiona kurczaka i miała małe granulki, okazuje się, że szukamy igły w stogu siana. Trzeba więc pójść na jakieś kompromisy.

Tales & Tails Jagnięcina łączy w sobie prawidłowy stosunek wapnia do fosforu, jak i sporą zawartość składników mięsnych (75%), ale jej kaloryczność mogłaby być wyższa (wynosi 3,68 kcal/g). John Dog Berry Line Wołowina z krylem ma podobne zalety co Tales & Tails, nieco wyższą kaloryczność (3,94 kcal/kg), ale granulki mierzą 1,5 cm.

Optimanova Puppy Digestive Rabbit & Potato, zawierająca 70% składników mięsnych (królika), ma kaloryczność 4,15 kcal/kg, ale stosunek wapnia wynosi tu 1,25 : 1,05. Real Nature Wilderness Junior Konina i wołowina zawiera 66% składników mięsnych, ma centymetrowe granulki, stosunek wapnia do fosforu 1,4:1 i nieokreśloną kaloryczność.

Małe granulki ma Acana Small Breed Puppy – zarazem oferuje też sporo składników mięsnych (60%), ale kaloryczność (3,66 kcal/g) i stosunek wapnia do fosforu (1,5 : 1,1) nieco odbiegają od ideału. Ponadto karma bazuje na kurczaku.

Czytaj więcej: Najlepsza karma dla szczeniaka bez kurczaka [TOP 15]

Jaka karma dla shih tzu w starszym wieku?

Karma dla shih tzu w starszym wieku powinna mieć kaloryczność obniżoną o około 20% w stosunku do potrzeb dorosłego psa (czyli około 3-3,4 kcal/g). Dodatkowo powinna mieć wyższą zawartość włókna pokarmowego (nawet około 6%), ponieważ właśnie ten czynnik, wraz z odpowiednią zawartością dobrej jakości białka, zapobiegnie tyciu i pozwoli naszemu psu pozostać w dobrej formie.

Metabolizm u seniorów shih tzu, tak samo jak u innych ras, zaczyna zwalniać około 8 roku życia. Dlatego prócz powyższych czynników, warto też uwzględnić, żeby zawartość tłuszczu była obniżona, podobnie jak zawartość sodu. Żywienie shih tzu w wieku senioralnym powinno tez uwzględniać odpowiednią suplementację. Przydadzą się przede wszystkim składniki wzmacniające stawy (siarczan chondroityny i glukozamina).

Ile kosztuje shih tzu?

Ile kosztuje shih tzu, jeżeli chcemy kupić psa z hodowli? Na ten moment musimy dysponować kwotą co najmniej 3000 zł. Jeżeli ktokolwiek oferuje nam psa za niższą kwotę, jest duża szansa, że nie jest to hodowla FCI ani UCI.

Dlaczego przy kupnie rasowego psa przynależność hodowli do którejś z tych organizacji ma tak ogromne znaczenie? O tym, co robią pseudohodowle chyba nie trzeba już nikogo informować. Wystarczy wejść na profil jakiejkolwiek organizacji ratującej zwierzęta, żeby zobaczyć w jakich warunkach przetrzymywane są zwierzęta w pseudo i w jakim stanie zdrowotnym zazwyczaj muszą żyć.

Oczywiście wybór hodowli ze Związku Kynologicznego (ZKwP, należącego do międzynarodowej organizacji FCI) czy Związku Hodowców Psów Rasowych (ZHPR, zrzeszonego w UCI) nie zwalnia nas z powinności, żeby zweryfikować warunki życia zwierząt czy ich stanu zdrowia. Jest po prostu pierwszą informacją, że hodowca nie próbuje „kombinować” zrzeszając się w jakimś nielegalnym klubie, wydającym własne rodowody.

Pies rasowy kosztuje kilka tysięcy złotych, ponieważ hodowca ponosi spore koszty i – co nawet ważniejsze – wkłada czas i serce w odchowanie szczeniaka. Dba o to, żeby był odpowiednio karmiony przez mamę, miał odpowiednią temperaturę, kiedy jeszcze nie potrafi regulować ciepła własnego ciała czy – na późniejszym etapie – był odpowiednio socjalizowany i przyzwyczajany do różnych dźwięków i bodźców. Pies w dobrej hodowli nie będzie miał „konkurencyjnej” ceny, bo hodowca nie będzie oszczędzał na jakości karmy czy profilaktyce weterynaryjnej, a dodatkowo będzie wkładał swoją pracę w przystosowanie malucha do dorosłego życia.

Warto mieć świadomość, że choć shih tzu nie jest dużym zwierzęciem, jest kosztowne w utrzymaniu – pielęgnacja sierści i zębów, groomer, profilaktyka, dobra – często hipoalergiczna – karma to stałe wydatki. Do tego dochodzą nagłe wypadki u weta albo choroby – coraz szybciej przenoszące się pośród psów z tego samego osiedla. Można spokojnie powiedzieć, że kosztuje sporo od samego początku, więc decyzja musi być dokładnie przemyślana, a w finansach domowych powinna być przestrzeń na dodatkowe 300-600 zł miesięcznie.

Dwa shih tzu w domu – czy to dobry pomysł?

Shih tzu to naprawdę wspaniała i wdzięczna rasa. Niezależne charaktery tych psów nie pozwalają się nudzić. Bonnie nauczyła mnie więcej cierpliwości i spokoju niż wszystkie sytuacje życiowe, które mnie spotkały, ale zarazem rozczula mnie za każdym razem, kiedy się gapi.

Wspominałam jednak, że z mojego doświadczenia shih tzu dzielą się na takie, które kochają inne pieski i takie, które raczej wolą być pojedynczymi pieskami – ze swoim człowiekiem, ewentualnie innymi pobocznymi ludźmi.

Bonnie należy do grupy ultraspołecznej. Zabawa z innymi psami to dla niej największa nagroda – coś znacznie lepszego niż pańcia, smaczki i cały wór zabawek. Spotyka jednak stosunkowo mało psów, które są jej rozmiarów, a zarazem są skłonne do zabawy, więc najczęściej przegrywa w gonitwach albo poddaje się w hardcorowych zapasach. Najlepiej bawi się ze szczeniakami, bo w wieku 3 lat dalej ma w sobie sporo z psiego dziecka. Papisie szybko jednak wyrastają na masywniejsze, większe i żywsze niż ona sama.

Dlatego też zadbaliśmy o to, żeby miała przyjaciela do zabaw i niedoli. I choć shih tzu jest rasą bardzo przyjazną i oddaną, dwa shih tzu w domu nie będą dobrym pomysłem wtedy, kiedy pierwszy pies zwyczajnie dobrze czuje się sam i nie przepada za innymi psa.

Sprawdź: Wprowadzenie drugiego psa do domu – czy drugi pies to dobry pomysł?